Pomimo bogatej i zróżnicowanej rzeźby terenu obszar leżący w granicach administracyjnych gmin Związku jest dość ubogi w śródlądowe zbiorniki wodne. Jeziora tu występujące są niewielkie, a ich powstanie związane jest z działalnością lądolodu. Położone są głównie w gminie Wejherowo.
Do najciekawszych i jednocześnie największych można zaliczyć Jezioro Orle. Położone jest w środkowej część Pradoliny Redy-Łeby na wysokości 26,4 m n.p.m., w odległości około 7 km od Wejherowa w miejscowości Orle (gmina Wejherowo). Przepływa przez nie rzeka Reda. Jezioro Orle jest w znacznej części sztucznym zbiornikiem powstałym w wyniku eksploatacji kredy jeziornej i torfu. Eksploatacje prowadzono co najmniej od 1872 roku, co doprowadziło do zwiększenia powierzchni jeziora do 64,7 ha. Pierwotne jezioro jest pozostałością większego akwenu wodnego powstałego w zagłębieniu wytopiskowym, wypełniającym się z biegiem stuleci kredą jeziorną (gytiią jeziorną). Osady kredy jeziornej w misie jeziora są największe w Polsce, ich średnia miąższość wynosi około 7 metrów. Węglan wapnia w nich zawarty stanowi około 50%.
Jezioro Orle dzieli się na dwie części:
- Stare Orle o powierzchni 39,9 ha ma naturalne pochodzenie. Jego średnia głębokość jest niewielka wynosi zaledwie 1,6 m (przy maksymalnej głębokości 2,6 m).
- Nowe Orle, które powstało w skutek pozyskiwania kredy jeziornej. W akwenie tym o powierzchni 24,8 ha średnia głębokość nie przekracza 1,8 m.
Całe jezioro jest zbiornikiem eutroficznym o wodach bogatych w składniki odżywcze. Mozaika siedlisk, wytworzona na podłożu o zróżnicowanym odczynie i żyzności, sprzyja rozwojowi różnorodności biologicznej. Północno-wschodnie obrzeża zbiornika stanowią najcenniejszą część okolic jeziora i postulowane są do utworzenia w tym miejscu rezerwatu przyrody pod nazwą „Łęgu nad Jeziorem Orle”. Obecnie przez obszar projektowanego rezerwatu przebiega ścieżka dydaktyczna „Jezioro Orle i Okolice na Ziemi Wejherowskiej”. Znaczna większość innych naturalnych jezior położona jest na wysoczyźnie Pojezierza Kaszubskiego w południowej części gminy Wejherowo. Są to stosunkowo niewielkie jeziora, których wody wypełniają zagłębienia powstałe w skutek wytapiania się bryły martwego lodu (Jeziora wytopiskowe) pozostawionych tu przez wycofujący się lodowiec, lub bezodpływowe zagłębienia między morenowe. W skutek wytapiania się mniejszych brył lodu powstały małe stawy zwane oczkami.
Zestawienie największych jezior na terenie Komunalnego Związku Gmin „Doliny Redy i Chylonki”
Nazwa Jeziora | Wysokość npm (m) | Pow.(ha) | Głębokość max. (m) | Głębokość średnia (m) | Długość linii brzegowej (m) |
Orle | 26,4 | 64,7 | 2,6 | 1,7 | b.d. |
Stare Orle | 26,4 | 39,9 | 2,6 | 1,6 | b.d. |
Nowe Orle | 26,4 | 24,8 | b.d. | 1,8 | b.d. |
Wyspowo | 109,0 | 23,0 | 4,6 | 2,6 | 1910 |
Zawiat | 154 | 18,4 | 15,5 | 6,5 | 1620 |
Borowo | 163,0 | 15,4 | 9,2 | 3,7 | 2280 |
Wygoda | 149,5 | 10,6 | 16,2 | 6,6 | 1910 |
Bieszkowice | 154,0 | 10,3 | 7,2 | 3,2 | 1,15 |
Pałsznik | b.d. | 8,7 | 18,0 | 6,0 | b.d. |
Utrabowskie | b.d. | 5,3 | b.d. | b.d. | b.d. |
Stoborowe | b.d. | 3,5 | b.d. | b.d. | b.d. |
Krypko | b.d. | 2,6 | 9,0 | 3,5 | b.d. |
Rąbisko | b.d. | 2,6 | b.d. | 2,0 | b.d. |
Żabno | b.d. | 1,5 | b.d. | 2,0 | b.d. |
b.d. – brak danych

Ciekawostką jest występowanie na terenie Komunalnego Związku Gmin „Dolina Redy i Chylonki” niebieskich jezior oligotroficznych. Jeziora te są przeważnie dość głębokie, mają żwirowe lub kamieniste, rzadziej piaszczyste dno, a co za tym idzie ich wody są ubogie w substancje odżywcze. Są to młode geologicznie jeziora z ubogą i specyficzną dla nich florą i fauną. Rośliną wyróżniającą jeziora oligotroficzne jest Lobelia jeziorna (Lobelia dortmanna) (jeziora lobeliowe). Jednym z takich jezior jest Pałsznik położony w południowo – wschodniej części Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Jezioro to łącznie z jeziorem Wygoda stanowi część rezerwatu przyrody „Pełcznica”.

Oprócz jezior powstałych w naturalnych procesach geologicznych liczne są również sztuczne zbiorniki wodne, których geneza wiąże się z działalnością człowieka. Są to stawy i zbiorniki zaporowe, skupione głównie wzdłuż cieków wodnych. Obecnie w wielu takich stawach prowadzona jest hodowla ryb. W obrębie wysoczyzn polodowcowych Pojezierza i Pobrzeża Kaszubskiego tworzą się niewielkie bezodpływowe sadzawki wypełniające opuszczone doły porefulacyjne. Podobny charakter mają, spotykane w dnie pradoliny, wypełnione wodą doły powstałe w skutek eksploatacji torfu.
Źródła:
- red. Korzeniewski K., „Zatoka Pucka”, UG, Gdańsk, 1993
- Augustowska M., Pilczewski B., Witomiński M., „Rzeki Przymorza”, UG, Gdynia, 1994
- red. Piekarek-Jankowska H., Dutkowski M., „Zespół Miejski Gdyni”,Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk, 1998
- Wróbel B., „Studium Hydrogeologiczne Pradoliny Redy w rejonie Wejherowa”,IBW PAN, Gdańsk, 1993
- „Podział Hydrograficzny Polski”, IMGW, Warszawa, 1980 (cz.II/, 1983/cz. I)
- „Raport o stanie środowiska naturalnego powiatu wejherowskiego – stan na 2001” Starostwo Powiatowe w Wejherowie, 2002
- Wagner H., „O skutkach katastrofalnego opadu pod Gdynią w dniach 16 i 17 maja 1937 r.”, [w] „Przegląd Budowlany”, IX, 2, s. 515-518
- „Raport o stanie środowiska naturalnego w Sopocie” , UM, Sopot, 2002
- Szukalski J., „Środowisko Geograficzne Trójmiasta” , UG, Gdański, 1971
- Ustawa z dnia 18 lipca 2001r., Prawo Wodne, (Dz. U. 01.115.1229)