Rezerwat Kępy Redłowskiej

Rezerwat Kępy Redłowskiej jest jednym z najstarszych rezerwatów w Polsce, a przez swoje położenie również jednym z najbardziej malowniczych. Utworzony został Zarządzeniem Wojewody Pomorskiego z dnia 29 lipca 1938 roku w pasie nadmorskim południowo-wschodniej części Kępy Redłowskiej, między Orłowem a Polanką Redłowską w Gdyni. Obejmuje on kompleks lasu bukowo-dębowego o powierzchni 120,08 ha. Jego charakterystyczną cechą jest wciąż cofający się Klif „Orłowski”, na przykładzie którego doskonale można obserwować procesy geomorfologiczne zachodzące na styku lądu i morza.

rezerwat_kepy_redlowskiej1

W skład drzewostanu prócz dominującego buku (Fagus sylvatica) i dębu (Quercus) wchodzą także: sosna zwyczajna (Pinus sylvestris), modrzew europejski (Larix decidula), brzozy (Betula), klony (Acer), świerk pospolity (Picea abies), lipa drobnolistna(Tilia cordata), i grab zwyczajny (Carpinus betulus). Na szczególną uwagę zasługuje naturalne stanowisko jarzęba szwedzkiego(Sorbus intermedia), reliktu epoki lodowcowej oraz rokitnika zwyczajnego (Hippophae rhamnoides). Rezerwat jest miejscem gniazdowania wielu gatunków ptaków, zamieszkiwany jest również przez mniejsze i większe ssaki wśród których charakterystyczny jest dzik (Sus scrofa), którego często można spotkać na plażach i skrajach rezerwatu.
rezerwat_kepy_redlowskiej2Osobliwością Rezerwatu jest przybrzeżna część Zatoki Gdańskiej bezpośrednio przylegająca do niego. Dno w tym miejscu tworzą wymyte z klifu większe głazy i kamienie które porośnięte są organizmami roślinnymi wśród których występuje bardzo rzadki gatunek widlaka (Furcellaria fastigiata). Piaszczysta część dna pokryta jest lokalnie równie rzadką trawą morską (Zostera marina), która w przeszłości była głównym składnikiem flory Zatoki Gdańskiej. Dla ochrony trawy morskiej (Zostera marina)planowane jest powiększenie rezerwatu w głąb akwenu zatoki do około 6 km.

Zagrożeniem dla Rezerwatu jest bliskie położenie centrum miasta i związane z tym oddziaływanie człowieka. Niepokojojące jest zadeptywanie runa leśnego i zaśmiecanie lasu. Zagrożone są również stanowiska roślin wodnych dla których największe niebezpieczeństwo stanowi zanieczyszczenie wód zatoki. Prócz tego niekorzystne dla zwierząt zamieszkujących rezerwat jest ich izolacja od innych większych kompleksów leśnych.