Stanowiska dokumentacji przyrody nieożywionej

Stanowiska dokumentacji przyrody nieożywionej, według artykułu 41 ustawy z 16.IV.2004 „o ochronie przyrody” są to:

„niewyodrębniające się na powierzchni lub możliwe do wyodrębnienia, ważne pod względem naukowym i dydaktycznym, miejsca występowania formacji geologicznych, nagromadzeń skamieniałości lub tworów mineralnych, jaskinie lub schroniska podskalne wraz z namuliskami oraz fragmenty eksploatowanych lub nieczynnych wyrobisk powierzchniowych i podziemnych”.

stan_dok_przyr_nieozywionej1
Fot. Klif Oksywski

Stanowiska dokumentacyjne uchwalane są w drodze rozporządzenia wydanego przez wojewodę lub uchwały rady gminy, jeśli wojewoda wcześniej nie ustanowił takiej formy ochrony (art. 44 w. w. ustawy). W roku 2002 w województwie pomorskim ustanowionych było siedem stanowisk dokumentacyjnych przyrody nieożywionej; wszystkie rozporządzeniem wojewody pomorskiego. Należą do nich: fragmenty klifu, odkrywki, wyrobiska torfu, oz i pozostałości po kopalniach bursztynu.

stan_dok_przyr_nieozywionej2
Fot. Wieś Kazimierz

Na terenie KZG „Dolina Redy i Chylonki” są dwa stanowiska dokumentacji przyrodniczej:

Pierwsze z nich to fragment Klifu Oksywskiego o długości 1800 m w Gdyni-Oksywiu. Całkowita powierzchnia przez niego zajmowana obejmuje 10,10 ha. Stanowisko to utworzone zostało Zarządzeniem Wojewody Pomorskiego nr 162 z 16 listopada 1999 roku.

Drugim stanowiskiem dokumentacyjnym jest stara odkrywka po eksploatacji żwiru we wsi Kazimierz na zachodnim skraju Kępy Oksywskiej. Obejmuje obszar o powierzchni 0,30 ha w gminie Kosakowo. Aktem prawnym powołującym te stanowisko, tak jak i w przypadku Klifu Oksywskiego, jest Zarządzenie Wojewody nr 162 z 1999 roku.

Źródło: Ustawa o ochronie przyrody z 16 kwietnia 2004 roku (Dz. U. nr 92, poz. 880)